Trots ben ik. Supertrots! Zowel op pa en ma die vandaag 40 jaar getrouwd zijn (wie doet hen dat nog na deze tijden), als op de prestatie van mijn zussen, broers, de kinderen en mezelf. Samen zijn we er in geslaagd om er een memorabele dag van te maken.
40 dagen geleden zijn we er al aan begonnen. We stonden toen met een mand vol kadootjes voor de deur. 39 stuks, voor elke dag één, om af te tellen naar vandaag. Allemaal kleine nuttige of persoonlijke dingen, foto's, kadootjes met een knipoog... en vandaag de kroon op het werk. We zijn met zijn vijfjes (= de kinderen zonder aanhang) ontbijt aan huis gaan brengen. Het was fijn om zo nog eens net als vroeger samen aan tafel te zitten. Gezellig.
Na het werk ging het feest gewoon door, maar dan ook met de 'koude' kant en de kleinkinderen erbij. De kinderen hadden een lied ingeoefend. Nog meer bloemen, kado's, lekker eten .... echt een familiefeest.
De popjes vind ik echt de max. Er is heel veel tijd ingekropen en dan vooral in de kledij, maar het resultaat mag er zijn. Ze zijn zelfs een beetje gebaseerd op de oorspronkelijke trouwfoto.
De kopjes heb ik laten bedrukken bij smartphoto. Te mooi om uit te drinken.
