De Jackie

Een mooi patroontje, maar wat een werk!
Gelukkig konden we met zijn tweeën foeteren op het patroon, want ons Wendy kwam langs voor een naaidagje. Samen zouden we ons wel door die Jackie heen worstelen.
Ik had me alleszins voorgenomen om de werkbeschrijving stipt te volgen. Die mantelstofjes zijn toch iets te kostelijk om zomaar te verprutsen. Het werd dus 34 pagina's opperste naaiconcentratie.

Gaandeweg vloekten we op de mouwen, kregen we soms vapeurrekes, vroegen we ons af of een Jackie-bodywarmer niet schoner zou zijn, ... maar bovenal waren we toch vol bewondering voor ons naaisel dat steeds meer op een jas ging lijken.

Toen werd het etenstijd en moesten we onze moederlijke plicht gaan vervullen. De afwasmachine kon wel wachten deze keer. Eerst moest die jas af! Ik zou er anders niet van kunnen slapen.
Dan was daar eindelijk het moment om de knopen op te zetten.... en KLAAR!

Nog snel een pas-sessie voor het slapengaan  (ah ja, natuurlijk) ... 'Mama, ik krijg mijn hand niet in het zakje.'
Aargh nee, had ik met de laatste knoop toch door de zak genaaid ... en het stond dan nog in de werkbeschrijving. Kieken dat ik soms ben! Een foutloos parcours was bijna te mooi om waar te zijn.

Op dit moment denk ik 'nooit meer!', maar langs de andere kant ... een zomerversie moet toch ook mooi zijn.

Patroon: Jackie jas van Ienemiene

Blauwe wolvilt: Modecoupon

Paarse katoen: Dapper collectie

Knopen: Veritas