dinsdag 25 november 2014

Wiedewiedewiet

Onze jongens zijn er klaar voor! De lijstjes zijn geschreven, de kamer is opgeruimd en elke avond luisteren ze vol spanning of er al voetstappen klinken op het dak, want ze zijn braaf geweest ... a ja, de Sint heeft het zelf gezegd op tv.
Op school doen ze gezellig mee: schoenen, schoorstenen, liedjes en versjes passeerden allemaal de revue. Vol verwachting klopt hun hart ...

Gisteren verscheen Jens met een rode bol op zijn hand, meestal het teken dat ze de volgende dag iets moeten meenemen naar school.
'Jens waarom heb jij een rode bol op je hand?'
'Morgen moet ik verkleed als zwarte Piet naar school ... en jij gaat dat maken!'
'Zeker dat een muts niet genoeg is?'
'Nee, helemaal!'
 

Mmm ... die juffen hebben makkelijk spreken. ;-)
Ik had geen zin in een groot karwei, dus ik begon met de broek. In de kast lag nog een ongebruikte pyjama die te lang was voor Jens, maar te smal voor grote zus. De schaar erin en 2 rekkers om een pof-effect te krijgen.
Het bovenstuk tekende ik uit de losse pols. Ik legde gewoon een pyjamavestje op de stof en tekende er rond. De afgeknipte broekspijpen werden nu mouwen. Van de allerlaatste restjes blauwe nicky maakte ik onderaan flapjes en boordjes voor de hals en de mouwen. Een geel zigzaglintje maakte het af.
Voor de kraag nam ik een lange reep witte katoen. De buitenrand werkte ik af met een kantje. Ik legde plooitjes aan de hals en werkte af met witte biais. Zo heb je ineens een striklintje.

Het lijkt veel werk, maar omdat ik het niet zo nauw nam met de afwerking en mijn overlock door de stof liet racen, ging het best vooruit.



En zo kwam mijn Pietje vandaag uit school:


Muts: gekregen bij JBC
Stof: oude pyjama + Modecoupon
Patroon: uit de losse pols

En natuurlijk was een mutsje alleen ook genoeg geweest, maar stiekem vond mama het wel een leuke uitdaging. ;-)

maandag 24 november 2014

Peer

Ik maak niet zo gauw iets voor mezelf. Iets met moeilijke en veranderlijke maten en zo.
Standaardpatroontjes vallen of te smal aan de poep, of te breed aan de schouders. Ik ben een peer en dan nog wel zo'n goede sappige.
Toen ik Zo Geknipt 2 voor de eerste keer vast had, was ik op slag verliefd op het T-shirt voor appelen en peren. Een T-shirt op maat! Bovendien zag ik al snel enkele prachtexemplaren passeren. Ga maar eens bij Mieke kijken!

Dat moest ik dus ook proberen! We namen een lintmeter, manlief werd er bij gevraagd en we gingen aan de slag. Het patroontje laat zich wonderwel snel tekenen en het in elkaar zetten is maar kwestie van het overduidelijke stappenplan volgen.
Voor deze testversie koos ik voor het laatste stukje blauwe punta di roma. Dat fameus couponneke was zijn 6€ meer dan waard. Een grote en een kleine jurk en nu nog dit t-shirt.

Het spannendste gedeelte komt achteraf: het passen!
Dit shirt is zeker draagbaar, maar toch zijn er wat dingen die ik de volgende keer anders zou doen.
Het geheel mag een paar centimeter langer en het voorpand mag vanboven wat smaller, zodat die rare golf eruit is. Wellicht is manlief bij het meten van de borstomtrek iets te enthousiast geweest. ;-)
Ik ben ook niet z'n fan van de punta. Ik vind die nogal dik en zwaar vallen voor een bovenstuk.
Volgende keer toch maar eens experimenteren met andere stofkes...




 

Patroon: voor appelen en peren | Zo Geknipt 2
Stof: Modecoupon
Knopen: Hema

vrijdag 21 november 2014

Klaar om af te tellen

Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben nog nooit zo vroeg met Kerstmis bezig geweest als dit jaar.
Misschien zitten al die leuke ideetjes van Pinterest er voor iets tussen of het cameo-groepje op Facebook? Alleszins ik ben gisteren alweer aan het freubelen geweest.

Normaal hebben wij zo'n kant-en-klare adventskalender, maar toen ik deze tegenkwam moest ik dit gewoon proberen. Ik zag al prachtexemplaren in de cameo-groep, maar deze mag er ook zijn al zeg ik het zelf.



Werkbeschrijving YouTube
Papier: Vintage paper uit de Action


En omdat ik dan toch bezig was voor Kerst, heb ik dan maar ineens alle kadootjes die al in de kast lagen ingepakt. Nu alleen nog een boom om ze onder te leggen, maar daarmee wachten we toch echt tot na Sinterklaas!


maandag 17 november 2014

Ho Ho Ho: doe-het-zelf kerstbal

We maakten ze al eens op het werk en nu stonden ze ook in de kerstspecial van Libelle: de papieren kerstbal. Ik herinner mij vooral het oneindige knipwerk en veel hebben we er toen dus niet gemaakt.
Met de cameo kan ik die stap gelukkig overslaan. Er rollen nu zomaar 36 rondjes tegelijk uit mijn snijmachine ... WOEHA! Wij zijn dus klaar voor wat bandwerk.
De kinderen vinden het bovendien geweldig om de rondjes aan elkaar te plakken. Misschien moeten we onze boom dit jaar maar eens vullen met allemaal zelfgemaakte dingen.


  Grote bal van ongeveer 20cm doorsnee. Leuk voor aan de luster.



 
 Kleinere ballen met lusje voor in de boom.

Knutselpapier en lint: Action


Voor wie zelf aan de slag wilt, heb ik hieronder het patroontje. Je kunt kiezen tussen zelf knippen of cameo'en. Je hebt 20 rondjes nodig per bal.
Je moet ze telkens per 5 in een rondje aan elkaar plakken en als je zo verder doet, zul je zien dat je vanzelf een bal krijgt. Vergeet je lintje niet tussen je bal te plakken.
Voor de simpele versie heb je maar 8 rondjes nodig, zoals bij de kleinste kerstbal op de foto. Je plakt ze dan per 4 in een rondje.


Voor de knippers: Afbeelding afdrukken op gewenste grootte en heel veel rondjes knippen ;-)
Bij mij zijn de rondjes 4,5cm doorsnee voor de kerstballen en 9cm voor het groot formaat. Het kan natuurlijk in alle maten. Het principe blijft steeds hetzelfde.


Voor de cameo: onderstaande bestandjes openen, snijden, plakken en klaar.

Snijbestand bol 8 cm = formaat kerstbal

donderdag 13 november 2014

Winterjurkje voor durf-het-zelvers

Van alle Action-kussenslopen vind ik die met de pauw toch wel één van de mooiste. Ik had zelfs nog perfect bijpassende punta di roma liggen en in gedachten zat mijn Action-hack al in elkaar.
Helaas zit de werkelijkheid niet altijd mee. Vorige maand - hoezo hype? - was er alleen nog een paard te vinden in de Action. De blauwe punta bleef dan maar in de kast en we maakten een sweater. Ons madammeke was content en het pauwenplan zette ik uit mijn hoofd...




... tot ik van de week nog eens rondliep in de Action en zag dat alle kussenslopen weer waren bijgevuld: herten, roodborstjes, beren, wolven ... én 1 pauw!
Joepie! Die kon ik niet laten liggen hé :-)


Na de Julia en de leather-sweater werd het eens tijd voor een kleedje. Ik koos voor het betoverend winterjurkje uit Hét grote naaiboek. De rits schrapte ik (punta rekt mee) en ook de zakjes liet ik achterwege. Ik maakte de halsopening wat groter en voegde een warme winterkraag toe zoals in het nieuwe boek van Griet. De zoom werkte ik netjes af met de tweelingnaald.




En ons madammeke? Die is natuurlijk zo trots als een pauw!




Patroon: Betoverend winterjurkje | Het grote naaiboek - Femma
Kraag: SVDHZ 2
Kussensloop pauw: Action
Stof: Blauwe punta di roma | Modecoupon 


Ook welkom aan de 80e volger via Bloglovin'! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

zaterdag 8 november 2014

Over toffe madammen en hun boeken

Zondagavond las ik dit berichtje. Ik checkte mijn agenda en dacht 'allé ja, waarom niet'. 
Dé boekenbeurs is toch zoiets dat tot de verbeelding spreekt. Eén van de weinige beurzen die bijna dagelijks in het nieuws komt: welke bv of auteur is komen signeren, hoeveel bezoekers zijn er geweest, hoeveel boeken zijn er verkocht etc. ... en tóch was ik er nog nooit geweest.
Ik lees graag boeken hoor. Als ik door een boek gebeten ben, moet dat in één ruk uit. Zelfs al betekent dat kleine oogjes en koppijn aan de ontbijttafel. Een boekenwinkel zal ik ook nooit zomaar voorbij lopen. Heerlijk die geur van nieuwe boeken. De boekenbeurs, dat is gewoon alle boekenwinkels tesamen, het boeken-walhalla ... en tóch was ik er nog nooit geweest.

Ik wilde wel, ik wilde eigenlijk al heel lang. Elk jaar twijfel ik opnieuw om te gaan en tóch...
Wat me vooral opvalt aan al die nieuwsberichten zijn die wachtrijen, al die mensen, die drukte, dat gedrum... Het is allemaal niets voor mij. Een beetje zoals het stoffenspektakel, maar dan voor boeken.
Maar toen las ik dus het berichtje van Riet en begon ik toch weer te twijfelen. Een ontmoeting met 2 straffe madammen, een lege agenda, een vers Zo Geknipt-boek, een mini-workshop ... misschien moesten we toch maar een gokje wagen? Hoe groot is uiteindelijk de kans dat je zoiets ook effectief wint? Nihil toch?
Maandag was daar dan de verrassing, want ik mocht zowaar gaan en er mocht zelfs nog iemand mee! Ons Mariëlle is nog zotter van boeken en alles wat met naaien te maken heeft en dus bleek grote zus de geschikte partner om mij door mijn eerste boekenbeurs-ervaring te helpen.
We namen trein en tram naar Antwerpen en bewonderden onderweg de Zo Geknipt 2 van de lokale boekenwinkel. 

Onze kaartjes lagen klaar aan de ingang en we konden zo naar binnen lopen.
We liepen eigenlijk gelijk naar de stand van Van Halewyck. We waren nog een beetje te vroeg voor de workshop, maar zo konden we al eens door al die boeken neuzen. Toch spijtig dat Jeroen er niet was... dan maar een bladwijzer in plaats van een handtekening.
Toen kwam er ineens wat beweging aan de naaimachines en gingen we toch maar eens een kijkje nemen. De drie dames van Zo Geknipt waren de machines aan het prepareren en wie wilde kon een gsm-hoesje maken van vilt. De gsm's werden opgemeten en we gingen aan de slag. Kleurtjes vilt en elastiek kiezen en dan ineen zetten met die mooie Brother. Het zakje was in een wip klaar, maar dankzij Riet heb ik nu wel eindelijk een zakje dat past rond mijn oversized gsm. 
Tot slot nog even een handtekening meepikken en dan de andere standen maar eens verkennen.


 De zusjes bijna incognito op de boekenbeurs

 3 pootjes in ons boek!

Bron foto's: Uitgeverij Van Halewyck


 Resultaat mini-workshop


We waren vooral op zoek naar dat andere naaiboek. Zou het hier al ergens zijn? Even google'en... bij welke uitgever moeten we zijn? Bij Stichting Kunstboek zagen we ineens de grote witte stapels. Oh jammer, geen inkijkexemplaar... en we hadden ons zo voorgenomen om alleen nog maar te kijken. In december moeten we immers nog verlangens over hebben. En toen zagen we daar ineens Griet aan een tafeltje zitten. Wat een verrassing en wat een goed excuus om nu al het boek te kopen. Ze zullen het thuis ook wel begrijpen...
Uiteindelijk ging ik naar huis met maar 2 nieuwe boeken en 2 gesigneerde exemplaren. Dat getuigt toch van veel zelfbeheersing.





Ik ben blij dat ik eens op de boekenbeurs ben geweest, maar - ook al was het nu vanavond nog best rustig - geef mij toch nog maar steeds de lokale boekenwinkel.